Ebeveynlerde Aşırı Korumacılık

Aşırı korumacılığın ana kaynağı aşırı sevgidir. Karşısındakini çok fazla sevenler aşırı korumacı davranışlarda bulunurlar. Eğer anne ve babanın çocuklarına olan sevgisi de çok fazlaysa, bu sevginin yanlış dışa vurumu olarak çocuklarına aşırı korumacı davranabilirler ve çocuklarına hiçbir şekilde bir zarar gelmesini istemezler. Çocuklarını her şeyden korumaya çalışırlar ve sonunda çocuğun bütün hayatını istila ederler. Çocuğa yalnız başına hiçbir şey yaptırmazlar.

Çocuklarına karşı aşırı korumacı davranan ebeveynler çocuklarının tüm işlerini kendileri yaparlar ve çocuğu kendi kendine yetemeyecek hale getirebilirler. Ebeveynlerdeki aşırı korumacılık, çocuğa karşı duyulan sevgiden kaynaklanabildiği gibi çocuk için çok fazla endişe duymaktan da kaynaklanabilir. Bazı durumlarda, daha önceden çocuk kaybı yaşayan ebeveynlerde de aşırı korumacı davranışlarla karşılaşılabilir. Bu da yine aşırı endişelenmeden kaynaklanmaktadır.

Eğer bu durumdan kurtulmakta zorlanıyorsanız, çocuğunuzun kişilik gelişimine faydası olabilmek için bir uzmana görünmeniz, bir pedagog yardımı ile yeni yöntemler geliştirmeniz çocuğun sosyal gelişimi için önemli bir adım olacaktır.

Aşırı korumacılık gösteren ailelerin çocuklarında bu durumun etkileri çocuklar ilk kez bir sosyal ortama girdiklerinde ortaya çıkar. Bu da genellikle bir anaokulu olmaktadır. Aşırı korumacılık, çocuğun kendi işini kendi kendine yapamamasına, okulda kendi ceketini kendi kendine giyememesine ya da ayakkabılarını tek başına bağlayamamasına neden olur. Bunun en büyük sebebi de o zamana kadar her işini annesinin ya da babasının yapmış olmasıdır. 

Çocuğun her işinin bir başkası tarafından yapılması, bir zaman sonra çocukta kendine güvensizliğe neden olur ve çocuğun kendisini son derece beceriksiz ve yetersiz görmesine sebep olur. Dolayısıyla ailelerin çocuklarına karşı aşırı korumacı davranışlar sergilenmesi çocuğun ileriki yaşantısını olumsuz etkilemektedir.

Bu çocuklar yaşları ilerlese de, iş yaşantılarında ve özel hayatlarında sorunlar yaşayabilirler.

Aşırı korumacılık direkt olarak çocuğun özgüvenini etkileyen bir durumdur. Aşırı korumacı bir tutum çocuğa sürekli onun kendi kendine hiçbir şey yapamayacağı mesajını verir. Örneğin çocuk kendi kendine bir şeyler yerken yemeğini alıp annenin yedirmesi ya da kendi kendine giyinmeye çalışan çocuğun elinden giysilerinin alınması ve yine ebeveyn tarafından giydirilmesi, çocuğa sürekli olarak onun kendi başına yemek yiyemeyeceği veya giyinemeyeceği mesajını vermektedir. Bu mesajı defalarca alan bir çocukta da otomatik olarak özgüven eksikliği gelişir ve çocuk ileri zamanlarda gerçekten de kendi kendine hiçbir şey yapamayacağına inanır.